De goederenaanbouw.

Station Willemspoort beschikte over een goederenloods. Het was een aanbouw aan de achterzijde van de rechter vleugel. De goederenaanvoer per spoor ging voornamelijk via het middelste spoor. De goederenwagens werden daar losgekoppeld en met mankracht op de kleine draaiplaten geduwd. Deze werden eveneens met mankracht gedraaid, en vervolgens werden de wagens de loods in geduwd. De wegvervoerders konden via het voorterrein rechts om het stationsgebouw heen bij de loods komen om hun goederen op te halen. Van Gend & Loos was toen al actief met het vervoer van goederen. Een door een paard getrokken wagen van deze vervoerder is op het terrein terug te vinden.

  De bouw van de loods.

	Hoe de loods er precies heeft uitgezien is niet bekend. Wel weten we de afmetingen. Aan de hand van de tekening die via de site van de TU Delft is verkregen kon ik zien waar en hoe hij gesitueerd was. De hoogte is ook bekend. Net boven de ramen van de begane grond. Goed, dan gebruiken we het "gezonde" verstand maar weer eens een keer. Omdat dit soort bouwwerken veelal uit hout werden opgetrokken ben ik daar ook van uitgegaan. Voor het laden en lossen van de wegvervoerders is er een laadperron wat op dezelfde hoogte is gehouden als die voor de goederenwagens.
	Het gebouw bestaat uit slechts twee wanden en een dak. Die twee wanden waren het werk niet. De schuifdeuren van het laad en los perron ook niet, maar wel leuk om te zien. De techniek is inmiddels wel bekend denk ik. Leuk wordt het bij het volgende plaatje. Boven het laadperron komt een luifel die is afgewerkt met een in die tijd veel gebruikte versiering.
	Dit soort ijzeren randen werden bij veel kleine gebouwtjes gebruikt ter versiering. Ook kiosken waren er vaak van voorzien. Ik heb diverse werkwijzen geprobeerd, en ben uiteindelijk op de volgende uitgekomen. Het werkt snel en simpel. Wat we wel nodig hebben is een gaatjestang.
	Met die gaatjestang stansen we uit 0,5mm styreen een fiks aantal rondjes van ongeveer vier mm. Deze lijmen we op de rand van een velletje 0,3mm. De helft van de rondjes late we uitsteken. Dit doen we over de volle lengte van de luifel. Ja, het is even werken maar dan heb je ook wat. Iedereen is ondertussen wel gewend dat ik van die arbeidsintensieve klusjes zoek.
	Nu kunnen we het voorzichtig van het vel afsnijden. Dit doen we ter hoogte van de bovenkant van de rondjes. Met een puntig stukje gereedschap zetten we in ieder rondje een putje. Let op dat het in het midden zit. Vervolgens nemen we een handboortje van 0,8mm en boren we voorzichtig alle gaatjes. Dan krijgen we zoiets als dit. Kan zo onder de luifel. Een passend kleurtje erop en klaar. Dat kleurtje moet wel een beetje blauw/grijs zijn gezien het tijdsbeeld.
	Het laadperron en de luifel moeten wel gedragen worden. Hiertoe maken we een vijftal stalen pilaren. We nemen hiervoor een rond profiel van ongeveer 3mm. Hier omheen wikkelen we, op een hoogte van 12mm, een aantal stroojes van 0,3mm dik in twee verschillende breedtes. Tussen de wikkelingen een beetje lijm.
	Als we daar mee klaar zijn gaan we de restanten afsnijden en met een schuurdingetje een mooie ronding geven. Ik maak veel gebruik van die weggooi nagelvijltjes. Zo ziet de pilaar er geloofwaardig uit.
	Dit is geklaard, dus kan er een likje verf op. De houten wanden worden met waterbeits op kleur gebracht. Alle andere delen met een acrylverf. De pilaardelen onder het laadperron worden zwart afgewerkt. Nu moet het natuurlijk nog vervuild en aangekleed worden.

    Dit is dan het eindresultaat. De loods staat er keurig bij.
    De bouw van het station heeft een eigen pagina op deze site.